بدین منظور گفتگویی با حسین پورحسین، تهیه کننده فیلم سینمایی خانه خلوت انجام دادیم و خاطرات ایشان با عزت سینمای ایران را جویا شدیم.

ساکت و آرام، مخالف رانت هنری

پور حسین با ذکر این نکته که ایشان همیشه آرام و با تمانینه بود، افزود: خانه ایشان به محل فیلمبردای نزدیک بود. به جای اینکه ایشان از خودروهای گرانقیمت استفاده کرده و خود را از دیگران متمایز بداند، همیشه قدم زنان این مسیر را طی می کرد و هیچ ابایی از حضور در بین مردم نداشت. به همین دلیل است که ایشان وجهه ای ممتاز اجتماعی در بین مردم دارد.

وی ادامه داد: قرار بود مرحوم بابک بیات موسیقی متن فیلم خانه خلوت را بسازد. با ایشان از لحاظ مالی به توافق نرسیدیم. به عزت الله انتظامی پیشنهاد دادم که می توانیم با آقا مجیدانتظامی - فرزندتان – همکاری کنیم و تهیه موسیقی متن را به ایشان بسپاریم. اما مرحوم انتظامی به هیچ عنوان از این موضوع استقبال نکرده و مخالفت خود را ابراز داشت. ایشان دوست نداشت از رانت  حضورشان در فیلم به هیچ عنوان استفاده نماید.

بدون غرور، بدور از حاشیه

وی افزود: آقای انتظامی خانه ای معمولی و قدیمی داشت و اهل خودنمایی نبود. فوق العاده بی حاشیه بود. همانطور که کاملا مشهود است، برخلاف بسیاری از هنرمندان، از زندگی خصوصی ایشون کمتر اخبار حاشیه ای بیرون می آید. چه در جوانی و چه بعد از آن. حتی فوت ایشان هم در سکوت و بی خبری بود. بیماری و کسالت ایشان خیلی رسانه ای نشد و بسیاری از افراد جامعه از اوضاع جسمانی ایشان اطلاعی نداشتند.

این تهیه کننده پیشکسوت سینما گفت: به یاد دارم، مدتها پس از اکران خانه خلوت، در نمایشگاه بین المللی تهران قرار بود مراسم ویژه ای برگزار شده و قرار بود فیلم های آن سال اکران شود. ورودی خیلی شلوغ بود و افراد برای ورود با زحمت و مشکل روبرو بودند. اما مسیر ورود هنرمندان متفاوت بود و آنها از جایی دیگر به سالن اصلی مراجعه می کردند. مرحوم انتظامی هنگام ورود مرا شناخت و بدون هیچ غرور و تکبری مرا همراه خود کرد و پس از هماهنگی با ماموران مراسم توانستم به همراه ایشان به محل اکران وارد شوم.

وی اعلام کرد: ایشان خیلی خوش اخلاق و خوش برخورد بود. بی دلیل لقب عزت سینما را برای خود کسب نکرده بود. چون حرمت سینما را بسیار نگه می داشت. سعی می کرد اگر اختلافی بین افراد در کار وجود داشت بزرگتری کرده و آنها را حل میکرد.

پیگیر مشکلات دیگر هنرمندان

پور حسین گفت: مرحوم انتظامی بسیار پیگیر مشکلات دیگر هنرمندان بود. در همان فیلم خانه خلوت، مرحومه نیکو خردمند در فیلم ایفای نقش داشت اما اوضاع جسمانی خوبی نداشت و قلبش با باتری کار می کرد. عزت سینمای ایران بسیار مصر بود که در هنگام پرداخت حقوق عوامل، قبل از هر کس، ابتدا حق و حقوقات خانم خردمند پرداخته شود که ایشان خدای نکرده با مشکلی برخورد نکند.

وی افزود: آقای انتظامی به گردن سینما خیلی حق داشت. حتی زمانی که از ایشان فیلمبردای نداشتیم در صحنه حاضر بودند و با افراد مختلف صحبت و گفتگو کرد و افراد را راهنمایی می کرد.

همیشه می گفت که باید احترام پیشکسوتان و بزرگتر های سینمای ایران را نگه دارید و باید افرادی برای مشایعت آنها تا منزل در نظر گرفته شوند که قدر و منزلت پیشکسوتان را بدانند و این موضوع را رعایت کنند.